Suatu kawan terpekik di makmal sains tibe tibe....

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH," jerit Ali dengan penuh ketakutan.Dengan pekikkan itu, semua murid di makmal sains menoleh ke arah Ali dengan pelik sungguh. "Masyaallah!"'sebut Ali lagi.

Ali berdiri terpaku di tempatnya.Tangannya yang memegang tes tub yang dalam diisi kamikal untuk membuat kajian.Mata Ali melihat ke arah meja Siti.Matanye tidak terpandang ke arah lain."Mengapa Ali seperti ternampak hantu?"hati ku berbisik.Siti pun berasa bingung mengapa Ali merenung kepadanya.

Saya dapat berasa Cikgu Chan yang berada di hadapan kelas tahu mengapa Ali buat demikian.Dengan suara yang tenang, die menyuruh seluruh kelas menaiki ke bilik darjah kita.Seperti ada sesuatu yang Cikgu Chan ingin menceritakan kepada kita.Sesuatu yang disembunyikan diantara murid-murid.Sesuatu yang tiada murid yang tahu.

Tiba sahaja di bilik darjah, Cikgu Chan menyuruh kami duduk dan berehat sebentar.Tiba-tiba,"Maafkan Cikgu murid-murid,"Kata Cikgu Chan.Semua murid-murid tercengam.Mengapakah Cikgu Chan mengatakan maaf sedangkan dia seseorang guru yang sangat baik.Cikgu Chan teruskan lagi."Sebenarnya,ada sesuatu kemalangan yang berlaku di makmal sains pada masa dahulu."

"Pada masa dahulu,Cikgu pernah mengajar seseorang pelajar yang sangat bijaksana.Dia lulus semua mata pelajarannya dengan cemerlang.Tetapi malangnya nasibnya pada ketika itu.Dia mengalami kemalangan yang sehinggakan hari ini tidak dapat Cikgu lupakan.